Nieuws
Wat er ondertussen gebeurde..
Gieten:
Na mijn Zwitserland trip stond op 2 oktober Gieten op het programma. De eerste superprestige van het seizoen. Veel zin en veel moraal had ik! De ronde was iets gewijzigd ten opzichte van vorige jaar maar dat beviel me wel. Bij de start werd ik weer even herinnerd aan de gevolgen voor je startpositie in een grote wedstrijd met een beperkt aantal uci punten.. Bij de start kwam ik in het gedrang en verloor ik veel plekken. Het werd dus een inhaalrace. Dat ging aardig tot ik in het begin van de tweede ronde ten val kwam (voor de TV kijkers, zag er stoer uit he;-)). Gevolg was een defect aan mijn derailleur en verloor wederom heel veel plekken. Vanuit achteren heb ik nog wat kunnen opschuiven maar het was een gelopen race..
Ronse:
Ronse viel tegen, behoorlijk tegen! De start miste ik volledig en kon slechts mondjesmaat wat opschuiven. Ik miste de power in de benen maar kwam op karakter nog een best eind. Tot de laatste 2 ronden ingingen bleef het verschil met het groepje voor me gelijk. Vanaf de kant hoorde ik dat ik op plek 17 reed maar met plek 14 nog in het versier hield ik hoop. Tot 2 ronden voor het eind dus, even wat buikkramp en toe was de power volledig weg. Ik zakte terug tot plek 20 en keerde best wel teleurgesteld huiswaarts..
Niet alleen Ronse maar ook de weken ervoor voelde ik me niet heel goed. Ik miste wat power en was overdag best vermoeid. In overleg met Jaimy en Renske (trainers) toch maar even bloed laten prikken. Wat bleek was een laag ijzer en dat verklaarde wellicht ook waarom het niet liep, laten we het hopen want dat is eenvoudig op te lossen.
Contern:
Zondag 16-10 startte ik in Contern in Luxemburg, vorig jaar werd ik daar 3e. De startlijst was nu iets voller en ik hoopte op een plek bij de eerste 5. Vanaf de start reden de eerste dames weg (Thalita de Jong, Lucinda Brand). We zaten direct met een groepje van 3 in de achtervolging. Joyce Vanderbeken trok hard door in de eerste ronde en we (Karen Verhearstraten en ik) moesten haar laten gaan. Het tempo lag hoor en ik moest Karen ook laten rijden. De hele wedstrijd bleef de achterstand tussen de 8 en 15 seconden. Op de technische stukken kwam ik wat dichter, op de bergop stroken verloor ik wat. Uiteindelijk moest ik mijn meerdere in haar erkennen en bolde als 5e over de streep. Doel behaald en het gevoel was zoveel beter als die week ervoor in Ronse! Dik tevreden huiswaarts dus!
Na mijn Zwitserland trip stond op 2 oktober Gieten op het programma. De eerste superprestige van het seizoen. Veel zin en veel moraal had ik! De ronde was iets gewijzigd ten opzichte van vorige jaar maar dat beviel me wel. Bij de start werd ik weer even herinnerd aan de gevolgen voor je startpositie in een grote wedstrijd met een beperkt aantal uci punten.. Bij de start kwam ik in het gedrang en verloor ik veel plekken. Het werd dus een inhaalrace. Dat ging aardig tot ik in het begin van de tweede ronde ten val kwam (voor de TV kijkers, zag er stoer uit he;-)). Gevolg was een defect aan mijn derailleur en verloor wederom heel veel plekken. Vanuit achteren heb ik nog wat kunnen opschuiven maar het was een gelopen race..
Ronse:
Ronse viel tegen, behoorlijk tegen! De start miste ik volledig en kon slechts mondjesmaat wat opschuiven. Ik miste de power in de benen maar kwam op karakter nog een best eind. Tot de laatste 2 ronden ingingen bleef het verschil met het groepje voor me gelijk. Vanaf de kant hoorde ik dat ik op plek 17 reed maar met plek 14 nog in het versier hield ik hoop. Tot 2 ronden voor het eind dus, even wat buikkramp en toe was de power volledig weg. Ik zakte terug tot plek 20 en keerde best wel teleurgesteld huiswaarts..
Niet alleen Ronse maar ook de weken ervoor voelde ik me niet heel goed. Ik miste wat power en was overdag best vermoeid. In overleg met Jaimy en Renske (trainers) toch maar even bloed laten prikken. Wat bleek was een laag ijzer en dat verklaarde wellicht ook waarom het niet liep, laten we het hopen want dat is eenvoudig op te lossen.
Contern:
Zondag 16-10 startte ik in Contern in Luxemburg, vorig jaar werd ik daar 3e. De startlijst was nu iets voller en ik hoopte op een plek bij de eerste 5. Vanaf de start reden de eerste dames weg (Thalita de Jong, Lucinda Brand). We zaten direct met een groepje van 3 in de achtervolging. Joyce Vanderbeken trok hard door in de eerste ronde en we (Karen Verhearstraten en ik) moesten haar laten gaan. Het tempo lag hoor en ik moest Karen ook laten rijden. De hele wedstrijd bleef de achterstand tussen de 8 en 15 seconden. Op de technische stukken kwam ik wat dichter, op de bergop stroken verloor ik wat. Uiteindelijk moest ik mijn meerdere in haar erkennen en bolde als 5e over de streep. Doel behaald en het gevoel was zoveel beter als die week ervoor in Ronse! Dik tevreden huiswaarts dus!
Zwitserse crossen...
De afgelopen twee weekenden heb ik gecrosst in Zwitserland, en dat is even wat anders dan de meeste crossen in de laaglanden Nederland en Belgie. Vooral de hoeveelheid hoogteverschil is anders. Veel klimmen en dan weer dalen met veel bochten. Eigenlijk is geen meter vlak en ruimte voor herstel is er ook niet veel omdat er ook in de afdalingen vol meegetrapt moet worden. En dan is er nog de concurrentie.. Zwitserse, Italiaanse, Duitse, Franse en Oostenrijkse dames van 1 meter 60 en +/-50kg, dat is toch anders bergop rijden ;-)
Zondag 18 september reed ik net als afgelopen jaar de EKZ cross in Baden, een erg mooie maar zware cross met de nodige hoogtemeters.
Zaterdags lag het parcours er net als afgelopen jaar droog en snel bij. Van zaterdag op zondag sloeg het weer om, regen! We kregen een zware wedstrijd voor geschoteld, technisch en weinig tot geen herstel.
Geen optimale start positie vandaag, maar kon snel naar voren schuiven en kwam door op plek 9. Ik merkte al gauw dat ik niet de benen had om een goede wedstrijd te rijden. Ik kon mijn plek tot 2 ronden voor het einde vast houden, daarna maakte ik helaas een paar fouten en moest ik een paar plekken toe geven. Als 12e kwam ik over de finish. Niet een super gevoel, wat was het zwaar en wat heb ik afgezien!!
Na een weekje vakantie/rust ging ik gisteren van start in Illnau, wederom een cross op Zwitserse bodem.
Van horen zeggen een minder zware cross dan Baden… Echter bij aankomst dacht ik direct, dat klopt niet. Later bleek het parcours ten opzichte van andere jaren behoorlijk veranderd te zijn en er zat behoorlijk wat meer hoogte verschil in.
‘s Ochtends was het parcours nog iets wat nat door de ochtend dauw echter veranderde dit snel door de zon. Het werd een super snel, bijna stoffig parcours. Een snel parcours betekend overigens niet dat het hierdoor minder zwaar is.
Bij het inrijden merkte ik dat ik me een stuk beter voelde dan afgelopen dagen. Na de wedstrijd in Baden voelde ik me niet fit, en had ik een paar dagen spierpijn tot achter m’n oren. Dus dat het weer beter aanvoelde gaf vertrouwen.
Tussen de categorieën door was er genoeg tijd om in te rijden dus ik besloot nog een keer het parcours goed te verkennen.
Tijdens deze laatste verkenning vloog er een wesp in mijn mond en prikte even goed in m’n lip, heb ik weer haha. Niet heel prettig, erg pijnlijk zelfs. Gelukkig had ik nog even voor de start, maar ideaal is het niet. Voor het inrijden koelen en gelukkig zakte de zwelling snel weg, maar pijnlijk bleef het wel.
Om 13:15 was voor de dames categorie het start schot. Een erg smalle maar lange start. Ik miste me start totaal doordat ik in de verdrukking terecht kwam. Ik probeerde zo snel mogelijk terug te vechten naar voren. Dit was overigens niet gemakkelijk op het snelle parcours. Bleef een tijdje hangen op positie 10, ik moest even op adem komen en had erg last van de warmte. Gelukkig kwam ik er door heen en richting het einde van de koers kon ik nog een aantal plekken goed maken. De sprint om plek 4 verloor ik en kwam als 5e over de finish.
Gelukkig voelde het dit weekend beter al mis ik momenteel nog dat echte goede gevoel. Dat zal hopelijk snel komen de volgende crossen!
Ik kijk er naar uit om vanaf volgende week weer de “normale” crossen te rijden. Het seizoen is nu écht begonnen!
Brico-cross Geraardsbergen
foto: tfoto.be
De kop is eraf!
Hoge temperaturen, korte broeken in de materiaalpost, afgelopen zondag was de start van het cross seizoen in Geraardsbergen.
Geraardsbergen bij de alle wielerfans/toeristen wel bekend van de muur van Geraardsbergen, vaak een beslissend punt in de Vlaamse wielerklassiekers .
Zelf was ik er nog nooit geweest maar herkende het direct van tv ;-)
Licht gespannen ging ik het parcours verkennen, een mooie ronde met een “leuke” maar een iets wat lastige afdaling, de rest van het parcours viel me enigszins mee. Wellicht had ik erger verwacht…
Het klimmen was goed te doen, al beloofde het een zware wedstrijd te worden.
De start voor de vrouwen was pas om 14:45 uur. Genoeg tijd gehad om te verkennen, ook goed achteraf want de afdaling werd helaas uit het parcours gehaald waardoor de ronde iets anders werd.
Een goede start, ging als 5e het veld in. Al snel ontstond er een groepje van 8 dames.
En ik zat er bij, dat gaf een goed gevoel. Na 3 ronden koers maakte ik een fout, schoof uit de bocht en had een gaatje op de rest. Helaas kreeg ik het gaatje niet meer dicht, kwam alleen te rijden en moest de laatste 2 ronden tijd toegeven, erg jammer.
Als 10e passeerde ik de finish van deze erg snelle maar ook lastige cross. Een goed begin, een eerste meetpunt en met een tevreden gevoel terug naar huis.
Op naar de volgende cross, Baden (EKZ-Cross Tour, Zwitserland).
De kop is eraf!
Hoge temperaturen, korte broeken in de materiaalpost, afgelopen zondag was de start van het cross seizoen in Geraardsbergen.
Geraardsbergen bij de alle wielerfans/toeristen wel bekend van de muur van Geraardsbergen, vaak een beslissend punt in de Vlaamse wielerklassiekers .
Zelf was ik er nog nooit geweest maar herkende het direct van tv ;-)
Licht gespannen ging ik het parcours verkennen, een mooie ronde met een “leuke” maar een iets wat lastige afdaling, de rest van het parcours viel me enigszins mee. Wellicht had ik erger verwacht…
Het klimmen was goed te doen, al beloofde het een zware wedstrijd te worden.
De start voor de vrouwen was pas om 14:45 uur. Genoeg tijd gehad om te verkennen, ook goed achteraf want de afdaling werd helaas uit het parcours gehaald waardoor de ronde iets anders werd.
Een goede start, ging als 5e het veld in. Al snel ontstond er een groepje van 8 dames.
En ik zat er bij, dat gaf een goed gevoel. Na 3 ronden koers maakte ik een fout, schoof uit de bocht en had een gaatje op de rest. Helaas kreeg ik het gaatje niet meer dicht, kwam alleen te rijden en moest de laatste 2 ronden tijd toegeven, erg jammer.
Als 10e passeerde ik de finish van deze erg snelle maar ook lastige cross. Een goed begin, een eerste meetpunt en met een tevreden gevoel terug naar huis.
Op naar de volgende cross, Baden (EKZ-Cross Tour, Zwitserland).
Cross is coming!
Foto: Mario Yskout
28 juli stond in Zoetermeer een wedstrijd uit de BeNeLuxcup op het programma, tevens voor mij alweer de laatste van het mountainbike seizoen.
De start was goed en ook de eerste 2 ronden reed ik erg makkelijk! ik had er alle vertrouwen in dat ik dit seizoen met een hele mooie klassering af kon sluiten. Helaas gooide materiaalpech roet in het eten waardoor ik even van de fiets moest en het groepje waarin ik reed moest laten gaan. Vanaf daar wilde ik te snel weer aansluiten en heb ik me denk ik opgeblazen, kreeg last van de warmte en miste vanaf daar de kracht en concentratie. Uiteindelijk als 9e gefinished, niet helemaal tevreden over de uitslag, had gehoopt op meer, maar het goede en gemakkelijke gevoel van de eerste 2 ronden stemmen me positief!
Omdat het de laatste wedstrijd van dit seizoen op de MTB was wil ik het hele Merida Bassa Biking Team, Merida Bikes Benelux en alle overige sponsoren graag bedanken voor een erg leuk, leerzaam en competitief seizoen! Speciale dank natuurlijk aan Jan en Patrick Bassa voor jullie tijd, steun en het vertrouwen!!
Zondag 11 september zal ik van start gaan in Geraardsbergen voor mij de eerste cross van het seizoen.
28 juli stond in Zoetermeer een wedstrijd uit de BeNeLuxcup op het programma, tevens voor mij alweer de laatste van het mountainbike seizoen.
De start was goed en ook de eerste 2 ronden reed ik erg makkelijk! ik had er alle vertrouwen in dat ik dit seizoen met een hele mooie klassering af kon sluiten. Helaas gooide materiaalpech roet in het eten waardoor ik even van de fiets moest en het groepje waarin ik reed moest laten gaan. Vanaf daar wilde ik te snel weer aansluiten en heb ik me denk ik opgeblazen, kreeg last van de warmte en miste vanaf daar de kracht en concentratie. Uiteindelijk als 9e gefinished, niet helemaal tevreden over de uitslag, had gehoopt op meer, maar het goede en gemakkelijke gevoel van de eerste 2 ronden stemmen me positief!
Omdat het de laatste wedstrijd van dit seizoen op de MTB was wil ik het hele Merida Bassa Biking Team, Merida Bikes Benelux en alle overige sponsoren graag bedanken voor een erg leuk, leerzaam en competitief seizoen! Speciale dank natuurlijk aan Jan en Patrick Bassa voor jullie tijd, steun en het vertrouwen!!
Zondag 11 september zal ik van start gaan in Geraardsbergen voor mij de eerste cross van het seizoen.
Foto: Chantal Brevers
De Wijk
Foto: Anneke van Asselt
Foto: Bart Knops
Podium Zwiep Trek MTB cup...
Foto: Teamie Simone ;-)
Een thuiswedstrijd zoals dat dan heet, georganiseerd door mijn eigen vereniging Het Twentse Ros. Alle paden en stroken zijn bekend maar de organisatie verbind ze elk jaar weer op een andere manier aan elkaar en daarmee is het rondje elk jaar weer uitdagend.
Om 12 uur mochten we van start. De regenval van de afgelopen dag had het parcours op sommige plaatsen goed nat gemaakt dus maar grof profiel gestoken. Bij de start vormden we direct een kopgroep. In eerste instantie met 4 maar al vrij snel ging de strijd nog tussen Denise Betsema, Marlo Koevoet en mij. In de 3e ronde bleek Denise echt een maatje te sterk voor Marlo en mij en reed ze weg net nadat Marlo en ik het allebei een keer geprobeerd hadden om weg te komen. In de laatste ronde reed Marlo ook bij me weg, beste was er wel van af op de toch zware ronde. Vooral het korte aanzetten brak me op. Als 3e over de streep en daarmee tevreden.
Een thuiswedstrijd zoals dat dan heet, georganiseerd door mijn eigen vereniging Het Twentse Ros. Alle paden en stroken zijn bekend maar de organisatie verbind ze elk jaar weer op een andere manier aan elkaar en daarmee is het rondje elk jaar weer uitdagend.
Om 12 uur mochten we van start. De regenval van de afgelopen dag had het parcours op sommige plaatsen goed nat gemaakt dus maar grof profiel gestoken. Bij de start vormden we direct een kopgroep. In eerste instantie met 4 maar al vrij snel ging de strijd nog tussen Denise Betsema, Marlo Koevoet en mij. In de 3e ronde bleek Denise echt een maatje te sterk voor Marlo en mij en reed ze weg net nadat Marlo en ik het allebei een keer geprobeerd hadden om weg te komen. In de laatste ronde reed Marlo ook bij me weg, beste was er wel van af op de toch zware ronde. Vooral het korte aanzetten brak me op. Als 3e over de streep en daarmee tevreden.
Grote prijs Kivada Berlicum
De kop is er weer af. Afgelopen zondag was alweer de eerste mountainbike wedstrijd van het seizoen.
Met een geringe voorbereiding stond ik aan het vertrek. Net uit m’n rustperiode en welgeteld 1 keer op de mountainbike te hebben gereden is het wel even spannend hoe je er voor staat.
Niet erg, het seizoen is nog lang en de indeling dit jaar iets anders. Al is het wel mooi en fijn om een meetpunt te hebben waar je weer mee verder kunt.
Om 12 uur klonk voor de dames het startschot. Ik had een goede start en kon meteen goed mee. Ik voelde me niet super maar kon het tempo redelijk goed aan. Al snel ontstond er een kopgroep van 5 dames. Technisch reed ik niet super en koerste wellicht niet heel slim maar reed mee en dat was al een fijne bevestiging. Na ongeveer ¾ koers werd de groep uit elkaar gereden. Helaas zat ik op dat moment niet goed en was ook niet fris genoeg om het gat weer dicht te rijden. Rijdend de rest van de koers op plek 3 kon ik helaas in de finale de tempo versnelling niet aan en moest ik lossen. Een klein klopje maar ben blij dat teamgenootje Laura het nog wel kon afmaken!!
Volgende week Apeldoorn....
Met een geringe voorbereiding stond ik aan het vertrek. Net uit m’n rustperiode en welgeteld 1 keer op de mountainbike te hebben gereden is het wel even spannend hoe je er voor staat.
Niet erg, het seizoen is nog lang en de indeling dit jaar iets anders. Al is het wel mooi en fijn om een meetpunt te hebben waar je weer mee verder kunt.
Om 12 uur klonk voor de dames het startschot. Ik had een goede start en kon meteen goed mee. Ik voelde me niet super maar kon het tempo redelijk goed aan. Al snel ontstond er een kopgroep van 5 dames. Technisch reed ik niet super en koerste wellicht niet heel slim maar reed mee en dat was al een fijne bevestiging. Na ongeveer ¾ koers werd de groep uit elkaar gereden. Helaas zat ik op dat moment niet goed en was ook niet fris genoeg om het gat weer dicht te rijden. Rijdend de rest van de koers op plek 3 kon ik helaas in de finale de tempo versnelling niet aan en moest ik lossen. Een klein klopje maar ben blij dat teamgenootje Laura het nog wel kon afmaken!!
Volgende week Apeldoorn....
Mountainbike time...
Mijn laatste cross wedstrijd is al weer 3 weken geleden.. Na de nodige rust heb ik afgelopen zondag weer de eerste rit op de MTB gemaakt want volgende week (zondag 21 maart) begint het MTB seizoen!
Merida-Bassa Biking team.
Op de MTB kom ik uit voor het Merida Bassa Biking team, vanaf nu op de koers dus opletten op de groen witte kleding :-). Twee weken geleden konden we de nieuwe team fiets ophalen bij Jan in Hoornaar. De fiets is een doorontwikkeling van het model 2015 en is lichter en voorzien van SRAM onderdelen. Ook voor het eerst dat ik met 1 x 11 ga rijden!
Dankzij mijn persoonlijke partner Rosiir heb ik een 1x11 crankstel van Rotor kunnen monteren zodat ik ook op de MTB een 172,5 mm crank heb met Q-rings (ovalen bladen). Al mijn fietsen zijn nu voorzien van Q-rings en dezelfde cranklengte.
De rug
Sinds het EK veldrijden ben ik aan het sukkelen met rug problemen maar dat gaat gelukkig de goede kant op! Dankzij de sessies bij Topvorm Twente kan ik inmiddels al nagenoeg pijnvrij fietsen!
Kalender
De kalender op deze site is bijgewerkt met alle MTB wedstrijden waar ik zal starten. Naast het nationale programma rijd ik ook de Benelux cup en wellicht nog, afhankelijk van hoe het past in het trainingsschema, een marathon.
Op de weg
Ik heb niet echt een wegcampagne dit jaar gepland maar zal zeker wel een aantal criteriums rijden voor de snelheid. Zodra bekend zal ik deze aanvullen op de site. Op de weg kom ik uit voor Zwiep Fietsen, net als in het veld.
Merida-Bassa Biking team.
Op de MTB kom ik uit voor het Merida Bassa Biking team, vanaf nu op de koers dus opletten op de groen witte kleding :-). Twee weken geleden konden we de nieuwe team fiets ophalen bij Jan in Hoornaar. De fiets is een doorontwikkeling van het model 2015 en is lichter en voorzien van SRAM onderdelen. Ook voor het eerst dat ik met 1 x 11 ga rijden!
Dankzij mijn persoonlijke partner Rosiir heb ik een 1x11 crankstel van Rotor kunnen monteren zodat ik ook op de MTB een 172,5 mm crank heb met Q-rings (ovalen bladen). Al mijn fietsen zijn nu voorzien van Q-rings en dezelfde cranklengte.
De rug
Sinds het EK veldrijden ben ik aan het sukkelen met rug problemen maar dat gaat gelukkig de goede kant op! Dankzij de sessies bij Topvorm Twente kan ik inmiddels al nagenoeg pijnvrij fietsen!
Kalender
De kalender op deze site is bijgewerkt met alle MTB wedstrijden waar ik zal starten. Naast het nationale programma rijd ik ook de Benelux cup en wellicht nog, afhankelijk van hoe het past in het trainingsschema, een marathon.
Op de weg
Ik heb niet echt een wegcampagne dit jaar gepland maar zal zeker wel een aantal criteriums rijden voor de snelheid. Zodra bekend zal ik deze aanvullen op de site. Op de weg kom ik uit voor Zwiep Fietsen, net als in het veld.
Meeting Merida Bassa + Superprestige Hoogstraten
We vertrokken vrijdag al richting Hoogstraten, echter met een tussenstop in de buurt van Hoornaar. Zaterdag was de eerste meeting met het Merida Bassa Biking Team. Een super leuke dag met een mooi ritje op de fiets, het tekenen van de contracten en als afsluiting met z'n allen uit eten.
Na een geslaagde dag reden we verder naar Hoogstraten, wat overigens maar een kleine 40 minuten rijden was, ideaal dus.
De volgende dag;
Koersdag, dat was wederom al weer een tijdje geleden maar ik keek er naar uit om weer aan het vertrek te staan bij een wedstrijd.
Dit keer weer eens samen met Lorena die haar debuut maakte in een Belgische koers!
Samen inrijden, een hoop gezelligheid en vooral ontspannen aan het vertrek!
Na een geslaagde dag reden we verder naar Hoogstraten, wat overigens maar een kleine 40 minuten rijden was, ideaal dus.
De volgende dag;
Koersdag, dat was wederom al weer een tijdje geleden maar ik keek er naar uit om weer aan het vertrek te staan bij een wedstrijd.
Dit keer weer eens samen met Lorena die haar debuut maakte in een Belgische koers!
Samen inrijden, een hoop gezelligheid en vooral ontspannen aan het vertrek!
De start was chaos, helaas zat ik tot 2 keer toe achter een valpartij en was m'n positie op dat moment in het veld niet goed te noemen. Echter maakte ik me totaal niet druk, verder rijden, niet opblazen de koers is immers nog lang en zwaar genoeg. De opdracht van vandaag was tevens ook genieten, pijnvrij fietsen en de koers uitrijden! Dit alles is opzich prima gelukt. Ik heb genoten, en ja natuurlijk baal ik stiekem ook wel van behaalde resultaten, echter weet ik ook dat ik momenteel niet veel meer mag verwachten gezien de trainingsarbeid en het ontbreken van de koershardheid en het ritme. Blij ben ik wel dat ik op deze zware omloop vrijwel pijnvrij heb kunnen rijden en kijk ik erg uit naar de laatste 2 crossweken van het seizoen!
foto: Kristel van Gilst
Terug in koers
Foto: Bart Raeymaekers
Het valt niet mee om positief te blijven wanneer het allemaal een beetje tegen zit.
Nadat ik ziek ben geweest ben ik een beetje blijven sukkelen. Niet dat ik er zelf direct veel invloed op had, ik was goed uitgeziekt en fit dus ik kon er weer vol tegen aan. Op dat moment is het altijd wel weer even spannend waar je staat. Ik had niet direct het idee veel slechter te zijn, miste alleen wat hardheid.
Maar na een paar keer fietsen moest ik wederom een rustperiode inlasten. Staan kon ik nog wel maar zitten, liggen en daarna fietsen het ging gewoon niet. Nooit heb ik last gehad van m’n rug maar nu zat er echt iets niet goed. In eerste instantie dacht ik nog steeds dat het de naweeën waren van de blaasontsteking, echter was dit niet het geval maar bleek dat m’n bekken (si-gewrichten) de oorzaak van het probleem waren. Na een paar behandelingen kan ik echt zeggen, wat is het fijn dat de pijn zo goed als weg is. Fietsen ging weer, kon pijnvrij fietsen, helemaal happy!
Na een aantal weken geen koers was het tijd om weer de spullen bij elkaar te pakken en te vertrekken richting België.
Dinsdag 29-12 Loenhout
Een hele snelle cross, dat viel niet mee! Maar na een 2 tal ronden had ik een lekker ritme en reed mooi de top15 binnen. Dat gaf vertrouwen! Helaas gooide een val roet in het eten, ik reed de koers niet lekker uit. Balen!
Vrijdag 1-1-2016 Baal
Wat heb ik lang uitgekeken om hier een keer van start te gaan!
Ik had super veel zin en er was zelfs weer spanning. Dat ontbrak echt even, en in m’n gedachten speelde al vaak het seizoen is voor mij al afgelopen, maar ik WIL zo graag! Fijn dat dit gevoel er dan weer is. En vanaf vandaag in mijn nieuwe tenue van Zwiep Fietsen :-)
Met inrijden ging het goed, het beloofde een zware cross te worden. Wederom had ik moeite met de start van de wedstrijd, na 2 ronden kwam ik erdoor en kwam te rijden voor een 13e plek. Bij ingaan van de laatste ronde kreeg ik het wel echt zwaar, de wedstrijd eiste zijn tol. Ik kon niet meer sprinten en rolde als 15e over de finish.
Zaterdag 2-1-2016 Surhuisterveen
Ik dacht dat ik goed was hersteld van de wedstrijd ervoor, voelde wat spanning maar dat is normaliter een goed teken.
Bij het inrijden al geen succes, ik merkte dat het niet goed zat met de rug en had ook geen power.
Goed inrijden en wat stretchen en dan weer knallen. De start was goed, alleen bij de eerste beste strook ik stond gewoon geparkeerd!
Ik kwam niet voorruit en wat deed die rug pijn! Ik reed wat verdwaald rond en zelfs wat er vanuit de kant gezegd ofwel geschreeuwd werd heb ik écht niet gehoord. Achteraf had ik beter kunnen afstappen want dit was echt slecht en doorrijden met zo’n pijnlijke rug is eigenlijk niet verstandig. Afstappen staat eigenlijk niet in mijn woordenboek dus daarom reeds ik maar gewoon door.
Ik hoop dat ik na de geplande rugbehandelingen deze week op het NK van aankomend weekend pijnvrij kan fietsen, daar gaan we voor.
Het einde van het seizoen komt steeds dichter bij. Mentaal is het zwaar als het niet gaat zoals jij wilt. Echter de motivatie is er en hoop ik nog een paar mooie wedstrijden te rijden en het seizoen nog mooi met een goed gevoel kan afsluiten!
Nadat ik ziek ben geweest ben ik een beetje blijven sukkelen. Niet dat ik er zelf direct veel invloed op had, ik was goed uitgeziekt en fit dus ik kon er weer vol tegen aan. Op dat moment is het altijd wel weer even spannend waar je staat. Ik had niet direct het idee veel slechter te zijn, miste alleen wat hardheid.
Maar na een paar keer fietsen moest ik wederom een rustperiode inlasten. Staan kon ik nog wel maar zitten, liggen en daarna fietsen het ging gewoon niet. Nooit heb ik last gehad van m’n rug maar nu zat er echt iets niet goed. In eerste instantie dacht ik nog steeds dat het de naweeën waren van de blaasontsteking, echter was dit niet het geval maar bleek dat m’n bekken (si-gewrichten) de oorzaak van het probleem waren. Na een paar behandelingen kan ik echt zeggen, wat is het fijn dat de pijn zo goed als weg is. Fietsen ging weer, kon pijnvrij fietsen, helemaal happy!
Na een aantal weken geen koers was het tijd om weer de spullen bij elkaar te pakken en te vertrekken richting België.
Dinsdag 29-12 Loenhout
Een hele snelle cross, dat viel niet mee! Maar na een 2 tal ronden had ik een lekker ritme en reed mooi de top15 binnen. Dat gaf vertrouwen! Helaas gooide een val roet in het eten, ik reed de koers niet lekker uit. Balen!
Vrijdag 1-1-2016 Baal
Wat heb ik lang uitgekeken om hier een keer van start te gaan!
Ik had super veel zin en er was zelfs weer spanning. Dat ontbrak echt even, en in m’n gedachten speelde al vaak het seizoen is voor mij al afgelopen, maar ik WIL zo graag! Fijn dat dit gevoel er dan weer is. En vanaf vandaag in mijn nieuwe tenue van Zwiep Fietsen :-)
Met inrijden ging het goed, het beloofde een zware cross te worden. Wederom had ik moeite met de start van de wedstrijd, na 2 ronden kwam ik erdoor en kwam te rijden voor een 13e plek. Bij ingaan van de laatste ronde kreeg ik het wel echt zwaar, de wedstrijd eiste zijn tol. Ik kon niet meer sprinten en rolde als 15e over de finish.
Zaterdag 2-1-2016 Surhuisterveen
Ik dacht dat ik goed was hersteld van de wedstrijd ervoor, voelde wat spanning maar dat is normaliter een goed teken.
Bij het inrijden al geen succes, ik merkte dat het niet goed zat met de rug en had ook geen power.
Goed inrijden en wat stretchen en dan weer knallen. De start was goed, alleen bij de eerste beste strook ik stond gewoon geparkeerd!
Ik kwam niet voorruit en wat deed die rug pijn! Ik reed wat verdwaald rond en zelfs wat er vanuit de kant gezegd ofwel geschreeuwd werd heb ik écht niet gehoord. Achteraf had ik beter kunnen afstappen want dit was echt slecht en doorrijden met zo’n pijnlijke rug is eigenlijk niet verstandig. Afstappen staat eigenlijk niet in mijn woordenboek dus daarom reeds ik maar gewoon door.
Ik hoop dat ik na de geplande rugbehandelingen deze week op het NK van aankomend weekend pijnvrij kan fietsen, daar gaan we voor.
Het einde van het seizoen komt steeds dichter bij. Mentaal is het zwaar als het niet gaat zoals jij wilt. Echter de motivatie is er en hoop ik nog een paar mooie wedstrijden te rijden en het seizoen nog mooi met een goed gevoel kan afsluiten!
Dubbel weekend, 2x 15e!
Foto: Marc van Est
Zaterdag in Essen de Bpost gereden. Jaren geleden was ik hier al eens wezen supporteren bij Per Wiggers (toen nog junior) en nu zelf aan de start. Op een heel ander parcours dan destijds en dat was, gezien de regen van de laatste tijd, voor mij niet erg. Essen was wedstrijd dag 1 van 2 dit weekend, zondag zal ik gaan starten in Overijse.
Met dat in het achterhoofd misschien in Essen wel iets te voorzicht gereden, maar de benen voelden goed. Dat was fijn voor het eerst weer in weken, het lijkt dat de power wat terug komt. Na een glibber en glijden wedstrijd werd ik 15e, race dag 1 zat er op!
Zondag de Druivencross in Overijse, moeder der crossen word deze wedstrijd ook wel genoemd. Veel hoogte verschil en veel technische bochten. Gaaf rondje voor op de MTB maar ik had alleen mijn crossers mee :-) De start verprutste ik volledig en reed op plek 25 in de eerste stukken. Gelukkig kon ik snel wat opschuiven maar bleef rond plek 18 hangen na 1 ronde. De 2e ronde kwamen de benen (die toch wel wat zuur voelde na Essen) op gang. Zo kon ik aansluiten en initiatief nemen in het groepje voor me. Mijn MTB ploeggenote Julia was net van voor vertrokken uit het groepje en zo kon ik in de achtervolging. Het lukt me om bij haar aan te sluiten en samen koersden we tot aan de streep waar Julia de beste sprinters benen bleek te hebben. Weer 15e dus.
Zaterdag in Essen de Bpost gereden. Jaren geleden was ik hier al eens wezen supporteren bij Per Wiggers (toen nog junior) en nu zelf aan de start. Op een heel ander parcours dan destijds en dat was, gezien de regen van de laatste tijd, voor mij niet erg. Essen was wedstrijd dag 1 van 2 dit weekend, zondag zal ik gaan starten in Overijse.
Met dat in het achterhoofd misschien in Essen wel iets te voorzicht gereden, maar de benen voelden goed. Dat was fijn voor het eerst weer in weken, het lijkt dat de power wat terug komt. Na een glibber en glijden wedstrijd werd ik 15e, race dag 1 zat er op!
Zondag de Druivencross in Overijse, moeder der crossen word deze wedstrijd ook wel genoemd. Veel hoogte verschil en veel technische bochten. Gaaf rondje voor op de MTB maar ik had alleen mijn crossers mee :-) De start verprutste ik volledig en reed op plek 25 in de eerste stukken. Gelukkig kon ik snel wat opschuiven maar bleef rond plek 18 hangen na 1 ronde. De 2e ronde kwamen de benen (die toch wel wat zuur voelde na Essen) op gang. Zo kon ik aansluiten en initiatief nemen in het groepje voor me. Mijn MTB ploeggenote Julia was net van voor vertrokken uit het groepje en zo kon ik in de achtervolging. Het lukt me om bij haar aan te sluiten en samen koersden we tot aan de streep waar Julia de beste sprinters benen bleek te hebben. Weer 15e dus.
Bpost Hamme
foto: Kristel van Gilst
Zondag 29 november stond de Flandriencross op het programma. Via YouTube had ik de wedstrijd van voorgaand jaar al even bekeken en het leek me een erg leuke ronde die me zou moeten liggen. Echter door de vele regen hoopte ik op niet te veel loopstukken, dat is niet echt een sterk punt van me namelijk.
Na de twee rondes verkenning was mijn fiets ongeveer 5 kg zwaarder, wat een modder! Maar gelukkig viel het loop aandeel mee en was het alleen de lange schuine strook aan de achterzijde van het parcours wat me niet lag. Verder was het heerlijk 'blij dat ik glij', erg veel zin in dus!!
Bij de startopstelling stond ik op rij 2 en hoopte op een goede start, ik schoot echter over mijn pedaal en zakte daardoor direct ver naar achterin het veld. IN de eerste stroken kon ik wel snel wat opschuiven en kwam zo rond plek 20 door. We reden met een groepje van plek 16 tot 20 en dat was niet helemaal waar ik op gehoopt had maar na de mislukte start viel dit nog best mee. In de slotronde kon ik weg rijden bij de rest van de groep om uiteindelijk 16e te worden.
Uitslag niet helemaal zoals gehoopt maar wel dik veel fun gehad in de modder:-)
Zondag 29 november stond de Flandriencross op het programma. Via YouTube had ik de wedstrijd van voorgaand jaar al even bekeken en het leek me een erg leuke ronde die me zou moeten liggen. Echter door de vele regen hoopte ik op niet te veel loopstukken, dat is niet echt een sterk punt van me namelijk.
Na de twee rondes verkenning was mijn fiets ongeveer 5 kg zwaarder, wat een modder! Maar gelukkig viel het loop aandeel mee en was het alleen de lange schuine strook aan de achterzijde van het parcours wat me niet lag. Verder was het heerlijk 'blij dat ik glij', erg veel zin in dus!!
Bij de startopstelling stond ik op rij 2 en hoopte op een goede start, ik schoot echter over mijn pedaal en zakte daardoor direct ver naar achterin het veld. IN de eerste stroken kon ik wel snel wat opschuiven en kwam zo rond plek 20 door. We reden met een groepje van plek 16 tot 20 en dat was niet helemaal waar ik op gehoopt had maar na de mislukte start viel dit nog best mee. In de slotronde kon ik weg rijden bij de rest van de groep om uiteindelijk 16e te worden.
Uitslag niet helemaal zoals gehoopt maar wel dik veel fun gehad in de modder:-)
Soudal Classic Hasselt
Na een weekje afwezigheid vanwege ziekte vandaag weer aan de bak! In Hasselt bij de Soudal Classic met eindeijk echte cross omstandigheden. Regen, wind en zelfs natte sneeuw! Spannend was het wel, de adgelopen 1,5 week nagenoeg niets gedaan en dan is het altijd maar even afwachten hoe het gaat.
Ik had een verrassend goede start en ging als 4 a 5 het veld in. In de eerste ronde nog een paar dames voor moeten laten waarna ik in een groepje voor plek 6 kwam te rijden. Toevallig, nja het gebeurd wel vaker, met Manon en Floor. Wat wel toevallig was dat we met z'n 3-en hadden warm gereden onder de tent van Manon vanwege de regen en dat we nu ook in de koers met elkaar samen reden. Overigens trainen we op woensdag ook altijd samen (nog toevalliger dan:P). We waren vandaag erg aan elkaar gewaagd maar naarmate de wedstrijd vorderde en we steeds meer moesten lopen had ik het wel zwaar op die stroken. Ook nog wat last van slijm en daardoor was ik elke keer weer blij als we de loopstroken gehad hadden en ik er nog bij zat. Op de fiets stukken voelde ik me wel goed en daar kon ik dan ook makkelijk mee rijden. In één van de laatste bochten voor de finish gleed Floor even weg terwijl ik in haar wiel zat en daardoor in de remmen moest. Waarschijnlijk had ik daardoor mijn rem wat geraakt want die blokkeerde en daardoor was ik kansloos voor de sprint. Ook Lindy kwam er nog langs en zo eindigde ik als 9e, maar was daar dik tevreden mee na een week niet fit te zijn geweest. Op naar de komende wedstrijden!
Ik had een verrassend goede start en ging als 4 a 5 het veld in. In de eerste ronde nog een paar dames voor moeten laten waarna ik in een groepje voor plek 6 kwam te rijden. Toevallig, nja het gebeurd wel vaker, met Manon en Floor. Wat wel toevallig was dat we met z'n 3-en hadden warm gereden onder de tent van Manon vanwege de regen en dat we nu ook in de koers met elkaar samen reden. Overigens trainen we op woensdag ook altijd samen (nog toevalliger dan:P). We waren vandaag erg aan elkaar gewaagd maar naarmate de wedstrijd vorderde en we steeds meer moesten lopen had ik het wel zwaar op die stroken. Ook nog wat last van slijm en daardoor was ik elke keer weer blij als we de loopstroken gehad hadden en ik er nog bij zat. Op de fiets stukken voelde ik me wel goed en daar kon ik dan ook makkelijk mee rijden. In één van de laatste bochten voor de finish gleed Floor even weg terwijl ik in haar wiel zat en daardoor in de remmen moest. Waarschijnlijk had ik daardoor mijn rem wat geraakt want die blokkeerde en daardoor was ik kansloos voor de sprint. Ook Lindy kwam er nog langs en zo eindigde ik als 9e, maar was daar dik tevreden mee na een week niet fit te zijn geweest. Op naar de komende wedstrijden!
Jaarmarktcross Niel (Soudal Classic)
Foto: Bart Raeymakers
Afgelopen woensdag vroeg vertrokken naar Niel voor de Jaarmarkt cross. Ik had hier al veel over gehoord maar kon me nog niet echt een voorstelling maken bij het rondje. Na de verkenning kwam ik er al snel achter dat dit wel een lastigere ronde kon zijn dan zo op het eerste gezicht leek, vooral de schuine dijkstukken vond ik lastig.
We stonden met relatief weinig dames aan het vertrek en ik mocht vanaf de 2e rij starten. Bij de start schoof ik snel op naar voren en kwam op plek 5 te rijden. Bij een loopstuk direct aan het begin van het onverharder begon helaas datgene wat ik de rest van de wedstrijd zou doen: gepruts en gehannes... Ik presteerde het door van plek 5 in één klein loop klimmetje terug te zakken naar plek 18... hoe ik het voor elkaar gekregen heb weet ik nu nog steeds niet, ik denk dat ik iets opgesloten raakte. Vanaf plek 18 terug vechten naar voren en ik kwam snel rond plek 10 te rijden maar bleef fout op fout maken. Ik was er niet helemaal bij, niet echt scherp en echt power in de benen had ik ook niet. Een offday dus. In de laatste ronde verspeelde ik ook nog m'n 10e plek... Op de 11e van de 11e werd ik 11e in Niel..
Op de terugweg naar huis kwam de aap wel uit de mouw.. hoofd dicht, hoofdpijn en de dag er na ziek. De slechte wedstrijd was dus een vooraankondiging. Helaas daarom niet naar Asper Gavere a.s. zondag, erg jammer want dat leek me een erg leuke ronde.
Afgelopen woensdag vroeg vertrokken naar Niel voor de Jaarmarkt cross. Ik had hier al veel over gehoord maar kon me nog niet echt een voorstelling maken bij het rondje. Na de verkenning kwam ik er al snel achter dat dit wel een lastigere ronde kon zijn dan zo op het eerste gezicht leek, vooral de schuine dijkstukken vond ik lastig.
We stonden met relatief weinig dames aan het vertrek en ik mocht vanaf de 2e rij starten. Bij de start schoof ik snel op naar voren en kwam op plek 5 te rijden. Bij een loopstuk direct aan het begin van het onverharder begon helaas datgene wat ik de rest van de wedstrijd zou doen: gepruts en gehannes... Ik presteerde het door van plek 5 in één klein loop klimmetje terug te zakken naar plek 18... hoe ik het voor elkaar gekregen heb weet ik nu nog steeds niet, ik denk dat ik iets opgesloten raakte. Vanaf plek 18 terug vechten naar voren en ik kwam snel rond plek 10 te rijden maar bleef fout op fout maken. Ik was er niet helemaal bij, niet echt scherp en echt power in de benen had ik ook niet. Een offday dus. In de laatste ronde verspeelde ik ook nog m'n 10e plek... Op de 11e van de 11e werd ik 11e in Niel..
Op de terugweg naar huis kwam de aap wel uit de mouw.. hoofd dicht, hoofdpijn en de dag er na ziek. De slechte wedstrijd was dus een vooraankondiging. Helaas daarom niet naar Asper Gavere a.s. zondag, erg jammer want dat leek me een erg leuke ronde.
Europees kampioenschap Huijbergen
Foto: Vic Geerlings
Zaterdag 7 november mocht ik deelnemen aan het Europees Kampioenschap Veldrijden in Huijbergen. Dat was wel een beetje een droom die werkelijkheid werd! Niet dat ik er mee bezig was maar als je dan een mailtje krijgt dat je mag rijden in de oranje kleuren tijdens een kampioenschap dan is dat wel heel erg gaaf!
Vrijdag al even parcours verkend en dat ging best goed. Voor het eerst sinds een paar weken voelde de benen goed. Samen met andere geselecteerden en bondstrainer Gerben de Knecht verkenden we het parcours goed zodat we zaterdag precies wisten welke lijnen te rijden.
Zaterdag was het 'raceday'. Ik had er erg veel zin in maar vond het ook wel spannend. Ik werd echt als allerlaatste opgeroepen, zo blijkt maar weer dat ik moet werken aan m'n UCI punten;-). Gelukkig kon ik bij de start al heel snel opschuiven en als 18e het veld in duiken. In de eerste ronde passeerde ik nog wat dames en kwam in een groep voor plek 10 te rijden. Ik had alleen al vanaf de start enorm verzuurde benen en maakte veel fouten, elke keer reed ik na een fout het gat naar het groepje wel weer dicht maar dat koste veel energie. 2 ronden voor het eind moest ik dan ook lossen bij de groep en kwam samen met een Zwitserse te rijden. Doordat ik fouten bleef maken moest ik ook haar laten gaan de laatste ronde en zo werd ik 15e op het Europees Kampioenschap. Een plek waar ik van te voren voor getekend zou hebben maar als je dan een tijd lang mee doet voor plek 10 is dat toch lichtjes balen.. Wel een super gave 'oranje' ervaring op gedaan:-)
Zaterdag 7 november mocht ik deelnemen aan het Europees Kampioenschap Veldrijden in Huijbergen. Dat was wel een beetje een droom die werkelijkheid werd! Niet dat ik er mee bezig was maar als je dan een mailtje krijgt dat je mag rijden in de oranje kleuren tijdens een kampioenschap dan is dat wel heel erg gaaf!
Vrijdag al even parcours verkend en dat ging best goed. Voor het eerst sinds een paar weken voelde de benen goed. Samen met andere geselecteerden en bondstrainer Gerben de Knecht verkenden we het parcours goed zodat we zaterdag precies wisten welke lijnen te rijden.
Zaterdag was het 'raceday'. Ik had er erg veel zin in maar vond het ook wel spannend. Ik werd echt als allerlaatste opgeroepen, zo blijkt maar weer dat ik moet werken aan m'n UCI punten;-). Gelukkig kon ik bij de start al heel snel opschuiven en als 18e het veld in duiken. In de eerste ronde passeerde ik nog wat dames en kwam in een groep voor plek 10 te rijden. Ik had alleen al vanaf de start enorm verzuurde benen en maakte veel fouten, elke keer reed ik na een fout het gat naar het groepje wel weer dicht maar dat koste veel energie. 2 ronden voor het eind moest ik dan ook lossen bij de groep en kwam samen met een Zwitserse te rijden. Doordat ik fouten bleef maken moest ik ook haar laten gaan de laatste ronde en zo werd ik 15e op het Europees Kampioenschap. Een plek waar ik van te voren voor getekend zou hebben maar als je dan een tijd lang mee doet voor plek 10 is dat toch lichtjes balen.. Wel een super gave 'oranje' ervaring op gedaan:-)
Koppenbergcross
Foto: Melisa Peers
De Koppenberg, voor iedere veldrijder bekend! Zo ook voor mij, en al vaak genoten van een mooie koers achter het beeldscherm. Wat gaaf dat ik er vandaag zelf van start ging.
Bij het inrijden kwam ik er al gauw achter dat ik iets te enthousiast een bandenkeus had gemaakt, geen modderband het was immers mooi weer!
Maar het parcours lag er lastig en glad bij. Gelukkig tijd genoeg dus wisselen en nogmaals het parcours op. Beter, profiel gekozen en om kwart voor 2 ging het startschot.
Geen bijzondere start, niet goed maar ook niet slecht. Al snel schoof ik op naar een 12a13e stek.
Wat was het een zware ronde, en wat was het warm!! Maar het liep best oké! Na een kleine schuiver half weg koers, had ik echter moeite om weer in het juiste ritme te komen. Uiteindelijk kwam ik als 15e over de finish.
Ondanks dat het flink afzien was, erg genoten van de koers, de sfeer en de support. Bedankt!!
De Koppenberg, voor iedere veldrijder bekend! Zo ook voor mij, en al vaak genoten van een mooie koers achter het beeldscherm. Wat gaaf dat ik er vandaag zelf van start ging.
Bij het inrijden kwam ik er al gauw achter dat ik iets te enthousiast een bandenkeus had gemaakt, geen modderband het was immers mooi weer!
Maar het parcours lag er lastig en glad bij. Gelukkig tijd genoeg dus wisselen en nogmaals het parcours op. Beter, profiel gekozen en om kwart voor 2 ging het startschot.
Geen bijzondere start, niet goed maar ook niet slecht. Al snel schoof ik op naar een 12a13e stek.
Wat was het een zware ronde, en wat was het warm!! Maar het liep best oké! Na een kleine schuiver half weg koers, had ik echter moeite om weer in het juiste ritme te komen. Uiteindelijk kwam ik als 15e over de finish.
Ondanks dat het flink afzien was, erg genoten van de koers, de sfeer en de support. Bedankt!!
Grand Prix Contern
In Contern werd dit jaar voor het eerst ook een koers georganiseerd voor dames. Van horen zeggen een mooie maar ook pittige ronde. Echter was er ook de mogelijkheid om in Zonhoven te rijden.
Een lastige keuze maar op 2 plekken te gelijk zijn is moeilijk. En achteraf bleek mijn keuze voor Contern niet zo'n hele gekke. Ik heb al een aantal weken (na de val in Koningshooikt) last van mijn schouder en aangezien de kans op een val in Zonhoven groot is, was dit het verstandigst.
Gisteren waren we al afgereisd tot aan de Luxemburgse grens zodat we vandaag niet zo veel hoefden te reizen. Tegen 11 uur bij het parcours was het nog allemaal vochtig, tegen de tijd dat de koers begon was het al een stuk droger. Het was raar weer, hoge luchtvochtigheid en met 15graden best warm.
Om 14.00uur mochten we van start, het deelnemers veld was niet heel groot maar er stonden wel een aantal goede dames aan de start. Thalita de Jong trok direct vanaf de start hard door en sloeg meteen een groot gat. Ik had niet echt power in de benen, had het warm en kwam maar moeilijk op gang. In de loop van de tweede ronde kon ik samen met Lucie Chanel-Lefefre een gat slaan en zo kwamen we voor plek 2 te rijden. Dat hielden we tot ingang laatste ronde vol, toen bleek ze toch net iets te sterk en sloeg een gat. Zo kwam ik uiteindelijk als 3e over de streep. Niet een super gevoel, maar blij met het podium!
Een lastige keuze maar op 2 plekken te gelijk zijn is moeilijk. En achteraf bleek mijn keuze voor Contern niet zo'n hele gekke. Ik heb al een aantal weken (na de val in Koningshooikt) last van mijn schouder en aangezien de kans op een val in Zonhoven groot is, was dit het verstandigst.
Gisteren waren we al afgereisd tot aan de Luxemburgse grens zodat we vandaag niet zo veel hoefden te reizen. Tegen 11 uur bij het parcours was het nog allemaal vochtig, tegen de tijd dat de koers begon was het al een stuk droger. Het was raar weer, hoge luchtvochtigheid en met 15graden best warm.
Om 14.00uur mochten we van start, het deelnemers veld was niet heel groot maar er stonden wel een aantal goede dames aan de start. Thalita de Jong trok direct vanaf de start hard door en sloeg meteen een groot gat. Ik had niet echt power in de benen, had het warm en kwam maar moeilijk op gang. In de loop van de tweede ronde kon ik samen met Lucie Chanel-Lefefre een gat slaan en zo kwamen we voor plek 2 te rijden. Dat hielden we tot ingang laatste ronde vol, toen bleek ze toch net iets te sterk en sloeg een gat. Zo kwam ik uiteindelijk als 3e over de streep. Niet een super gevoel, maar blij met het podium!
Patrick en Jan Bassa, bedankt voor dit mooie MTB seizoen!!
Vandaag is de het jaarlijkse teamafsluitings feest van het Merida Bassa Mountainbike team. Omdat ik morgen verderweg een cross rijd kan ik niet aanwezig zijn, maar wil deze dag wel graag gebruiken om Patrick en Jan te bedanken.
Vorig jaar rond deze tijd kwam ik in contact met Patrick en Jan en werd ik bij Jan thuis uitgenodigd om eens te praten of ik in de zomer op de MTb uit wilde komen voor het Merida Bassa team. Dat vond ik een hele eer en met Patrick en Jan had ik direct een leuke klik. Keuze snel gemaakt en in maart stond ik voor het eerst aan de start van een wedstrijd met mijn nieuwe outfit. De regio wedstrijd op het clubparcours in Arkel won ik, en de eerste nationale wedstrijd in Berlicum werd ik 2e. De kleren gaven duidelijk vleugels want later in het jaar won ik ook nog de nationale wedstrijd in Assen!
De leuke, familiale sfeer in het team vind ik geweldig! Elke keer een warm ontvangst bij de teamtent waar Patrick en Jan de koffie klaar hebben staan, heerlijk! M.i. de omgeving waarbij goede prestaties vanzelf komen en dat bleek ook wel. In bijna elke wedstrijd stonden er wel wit-zwart-groene kleuren op het podium. Heel bijzonder wat jullie doen! Dank je wel :-)
En natuurlijk ook een speciale dank aan jullie familie die julle maar de tijd gunnen om dat voor ons mogelijk te maken en natuurlijk aan alle sponsoren die het Merida Bassa Biking team mogelijk maken!!!
Vorig jaar rond deze tijd kwam ik in contact met Patrick en Jan en werd ik bij Jan thuis uitgenodigd om eens te praten of ik in de zomer op de MTb uit wilde komen voor het Merida Bassa team. Dat vond ik een hele eer en met Patrick en Jan had ik direct een leuke klik. Keuze snel gemaakt en in maart stond ik voor het eerst aan de start van een wedstrijd met mijn nieuwe outfit. De regio wedstrijd op het clubparcours in Arkel won ik, en de eerste nationale wedstrijd in Berlicum werd ik 2e. De kleren gaven duidelijk vleugels want later in het jaar won ik ook nog de nationale wedstrijd in Assen!
De leuke, familiale sfeer in het team vind ik geweldig! Elke keer een warm ontvangst bij de teamtent waar Patrick en Jan de koffie klaar hebben staan, heerlijk! M.i. de omgeving waarbij goede prestaties vanzelf komen en dat bleek ook wel. In bijna elke wedstrijd stonden er wel wit-zwart-groene kleuren op het podium. Heel bijzonder wat jullie doen! Dank je wel :-)
En natuurlijk ook een speciale dank aan jullie familie die julle maar de tijd gunnen om dat voor ons mogelijk te maken en natuurlijk aan alle sponsoren die het Merida Bassa Biking team mogelijk maken!!!
Nacht van Woerden
foto: Marc Deceuninck
Dat is even wat anders: 's ochtends werken om vervolgens af te reizen naar een wedstrijd. De Nacht van Woerden stond dinsdag op het programma. Ik had daar nog nooit eerder gereden en in het donker rijden leek me ook best spannend. Gelukkig was het parcours erg goed verlicht! Het was een erg snel parcours en een goede start was belangrijk. Helaas was mijn start niet heel goed waardoor ik (wederom) van achter naar voren moest rijden. De hele koers reed ik samen met Bianca en in de laatste ronden kwamen we wat dames achterop die voor ons reden. Helaas werd ik nog wat gehinderd waardoor ik de aansluiting met Bianca moest laten gaan en niet meer bij het groepje dat voor plek 9 reed kon aansluiten. Uiteindelijk 12e op deze snelle ronde!
Dat is even wat anders: 's ochtends werken om vervolgens af te reizen naar een wedstrijd. De Nacht van Woerden stond dinsdag op het programma. Ik had daar nog nooit eerder gereden en in het donker rijden leek me ook best spannend. Gelukkig was het parcours erg goed verlicht! Het was een erg snel parcours en een goede start was belangrijk. Helaas was mijn start niet heel goed waardoor ik (wederom) van achter naar voren moest rijden. De hele koers reed ik samen met Bianca en in de laatste ronden kwamen we wat dames achterop die voor ons reden. Helaas werd ik nog wat gehinderd waardoor ik de aansluiting met Bianca moest laten gaan en niet meer bij het groepje dat voor plek 9 reed kon aansluiten. Uiteindelijk 12e op deze snelle ronde!
Deutschland Cup Lohne
Eerste overwinning van het crossseizoen is een feit!
Weliswaar een iets kleinere wedstrijd dan de voorbije weken, de nationale Deutschland Cup serie is altijd goed bezet met bikesters uit heel Duitsland. Omdat ik had bijgeschreven mocht ik als laatste oprijden. Ik wist dat ik hard moest starten omdat het direct na de eerste bocht smal was. De start bergop verliep goed en ik draaide als 3e de bosstrook in. Ik zag dat we met 3 direct loswaren maar het ging mij eigenlijk niet snel genoeg, ik nam over en trok direct een gat. Bij de eerste doorkomst had ik al 10 seconden voorsprong. Stevig doorrijdend op de zware stroken en toch ook mijn herstel pakkend op de plaatsen waar het kon bleef ik mijn voorsprong de eerste 3 ronden steeds iets uitbouwen. Daarna ging het sneller en uiteindelijk kwam ik met 41 seconden op de nummer 2, Lisa Heckmann (Stevens Frauen racing team) over de streep, Leuk om deze overwinning mee te pakken!
Weliswaar een iets kleinere wedstrijd dan de voorbije weken, de nationale Deutschland Cup serie is altijd goed bezet met bikesters uit heel Duitsland. Omdat ik had bijgeschreven mocht ik als laatste oprijden. Ik wist dat ik hard moest starten omdat het direct na de eerste bocht smal was. De start bergop verliep goed en ik draaide als 3e de bosstrook in. Ik zag dat we met 3 direct loswaren maar het ging mij eigenlijk niet snel genoeg, ik nam over en trok direct een gat. Bij de eerste doorkomst had ik al 10 seconden voorsprong. Stevig doorrijdend op de zware stroken en toch ook mijn herstel pakkend op de plaatsen waar het kon bleef ik mijn voorsprong de eerste 3 ronden steeds iets uitbouwen. Daarna ging het sneller en uiteindelijk kwam ik met 41 seconden op de nummer 2, Lisa Heckmann (Stevens Frauen racing team) over de streep, Leuk om deze overwinning mee te pakken!
Kermis cross Ardooie
Foto: Marc Deceuninck
Gisteren werd er voor het eerst in Ardooie ook een dames wedstrijd georganiseerd. Omdat ik op donderdag vrij ben leek het me erg leuk om hier van start te gaan.
Ik was voorbereid, gezien het verleden (parcours voorbereiding op youtube, haha) en de vele regen hier, dat het een moddercross zou gaan worden.
Echter bij het inrijden werd het tegendeel al snel bewezen, het werd een snelle cross op een vrijwel moddervrij parcours!
Om 14:15 was het startschot. Voor het eerst had ik een goede start en ging rond de 10e plek het veld in, schoof snel nog wat op, en rijdend op plaats 6 dacht ik nog even het gat dicht de rijden naar een dame van Telenet, dit lukte ook, alleen was dit wellicht iets te enthousiast. Ik moest een gaatje laten vallen, en besloot weer mijn eigen tempo te gaan rijden om zo weer op adem te komen. De gehele koers kon ik mijn 6e plek vast houden alleen werd het nog even spannend in de laatste ronde toen er nog een tweetal kwam aansluiten. Gelukkig had ik nog wat over en kwam ik op een mooie 6e plek over de finish.
Gisteren werd er voor het eerst in Ardooie ook een dames wedstrijd georganiseerd. Omdat ik op donderdag vrij ben leek het me erg leuk om hier van start te gaan.
Ik was voorbereid, gezien het verleden (parcours voorbereiding op youtube, haha) en de vele regen hier, dat het een moddercross zou gaan worden.
Echter bij het inrijden werd het tegendeel al snel bewezen, het werd een snelle cross op een vrijwel moddervrij parcours!
Om 14:15 was het startschot. Voor het eerst had ik een goede start en ging rond de 10e plek het veld in, schoof snel nog wat op, en rijdend op plaats 6 dacht ik nog even het gat dicht de rijden naar een dame van Telenet, dit lukte ook, alleen was dit wellicht iets te enthousiast. Ik moest een gaatje laten vallen, en besloot weer mijn eigen tempo te gaan rijden om zo weer op adem te komen. De gehele koers kon ik mijn 6e plek vast houden alleen werd het nog even spannend in de laatste ronde toen er nog een tweetal kwam aansluiten. Gelukkig had ik nog wat over en kwam ik op een mooie 6e plek over de finish.
Bpost Bank Ronse
Foto: Willem Beerland
Zondag 11-10 was de 1e cross van de Bpost bank Trofee. Ik keek er erg naar uit om hier te rijden, al vaak heb ik deze cross gezien op tv, en deze week op diverse delen op Youtube. Zo wist ik hoe dan ook het zou een zware cross worden.
Zondag ochtend vertrokken we vroeg richting België, even leek het erop dat we, eenmaal in de auto weer vroegtijdig zouden omdraaien. Niet geheel fit, maar donders zin besloten we toch verder te reizen en het beste er van te maken.
Bij aankomst snel de ronde verkend, een keuze gemaakt met welk bandenprofiel ik zou rijden, nog een keer rijden om vervolgens om 13:45 van start te gaan.
Starten van uit de achterhoede blijft lastig, gelukkig kon ik de eerste twee ronden al veel plaatsen goed maken, en zelfs de aansluiting maken met een groepje dat voor plek 10 reed. Moeite om op sommige delen te volgen besloot ik mijn eigen tempo te rijden, zakte iets terug maar richting het einde van de koers werd het gevoel steeds beter, kreeg ik de hartslag weer hoog, en reed ik naar een mooie 13e plek. Tevreden gezien het gevoel vooraf, viel het allemaal gelukkig mee!
Donderdag Ardooie!
Zondag 11-10 was de 1e cross van de Bpost bank Trofee. Ik keek er erg naar uit om hier te rijden, al vaak heb ik deze cross gezien op tv, en deze week op diverse delen op Youtube. Zo wist ik hoe dan ook het zou een zware cross worden.
Zondag ochtend vertrokken we vroeg richting België, even leek het erop dat we, eenmaal in de auto weer vroegtijdig zouden omdraaien. Niet geheel fit, maar donders zin besloten we toch verder te reizen en het beste er van te maken.
Bij aankomst snel de ronde verkend, een keuze gemaakt met welk bandenprofiel ik zou rijden, nog een keer rijden om vervolgens om 13:45 van start te gaan.
Starten van uit de achterhoede blijft lastig, gelukkig kon ik de eerste twee ronden al veel plaatsen goed maken, en zelfs de aansluiting maken met een groepje dat voor plek 10 reed. Moeite om op sommige delen te volgen besloot ik mijn eigen tempo te rijden, zakte iets terug maar richting het einde van de koers werd het gevoel steeds beter, kreeg ik de hartslag weer hoog, en reed ik naar een mooie 13e plek. Tevreden gezien het gevoel vooraf, viel het allemaal gelukkig mee!
Donderdag Ardooie!
Superprestige Gieten
Vandaag de Superprestige in Gieten gereden, Startend vanaf de 5e rij had ik wat schrik voor de eerste lange rechte lijn, Haaks aan het eind en dan het veld in, als ik dat haal komt het wel goed dacht ik. Zonder kleerscheuren kwam ik er door en kwam op de zandstroken rond plek 25 door. Vanaf daar was het inhalen geblazen. De hele koers heb ik mijn eigen tempo gereden en initiatief genomen. Ondanks het snelle rondje kwam ik toch aardig nog voren. In de laatste ronde reed ik voor plek 14 toen ik een foutje maakte op de ena laatste zand klim. Bijna alle rondjes kon ik daar fietsen maar nu niet :-( Gevolg was dat plek 14 uit het zicht raakte en plek 16 me achter op kwam. Ze liep harder berg op en zo kwam ik als 16e over de streep, jammer dat ik niet bij de eerste 15 reed. Volgende week herkansing bij de Bpost in Ronse.
Soudal GP Neerpelt, vuurdoop op Belgische bodem
Zaterdag 26-9 was het dan zover: mijn eerste echte grote cross op Belgische bodem. Ik denk dat de sport nergens zoveel fans kent als in België, daarom super gaaf om daar te rijden!
De startvelden in België zijn niet perse groter dan bij nationale wedstrijden in Nederland, het niveau is echter wel een stuk hoger. En met mijn geringe aantal UCI punten betekent dat dan ook (hopelijk voorlopig) achteraan starten. Maar goed, daar leer je van!
Deze week was voor mij een beetje een off-week. De val in Koningshooikt had toch iets meer impact dan gedacht waardoor ik rustig aan moest doen deze week. Mijn arm is nog steeds niet helemaal goed maar gelukkig gaat het met de knie een stuk beter. Ik was dan ook wel erg benieuwd hoe het zou gaan na deze week.
Om 16.15uur klonk voor ons het startschot op de best wel technische ronde. Direct bij de start was er een valpartij waardoor ik even op mijn adem getrapt werd. Op de een of andere manier heb ik daar altijd even last van, blokkeer ik even. Ik kwam uiteindelijk als 16e door de eerste ronde, had moeite met opschuiven maar was vooral voor mijn eigen gevoel erg aan het 'hannesen' met mijn fiets. Gevoelsmatig reed ik vierkant door elke bocht, dat terwijl het bij de verkenning best lekker ging. Dat gevoel raakte ik, ondanks dat ik wel plekjes opschoof naar voren, de hele wedstrijd niet echt kwijt. Pas de laatste ronde had ik het idee er een beetje door te komen en toen kon ik ook nog wat versnellen. Als 12e reed ik over de streep, op zich een prima uitslag maar met net niet het 'lekkere' gevoel was ik toch niet geheel tevreden.
Volgende week staat Gieten op het programma, daar heb ik nu al erg veel zin in!
De startvelden in België zijn niet perse groter dan bij nationale wedstrijden in Nederland, het niveau is echter wel een stuk hoger. En met mijn geringe aantal UCI punten betekent dat dan ook (hopelijk voorlopig) achteraan starten. Maar goed, daar leer je van!
Deze week was voor mij een beetje een off-week. De val in Koningshooikt had toch iets meer impact dan gedacht waardoor ik rustig aan moest doen deze week. Mijn arm is nog steeds niet helemaal goed maar gelukkig gaat het met de knie een stuk beter. Ik was dan ook wel erg benieuwd hoe het zou gaan na deze week.
Om 16.15uur klonk voor ons het startschot op de best wel technische ronde. Direct bij de start was er een valpartij waardoor ik even op mijn adem getrapt werd. Op de een of andere manier heb ik daar altijd even last van, blokkeer ik even. Ik kwam uiteindelijk als 16e door de eerste ronde, had moeite met opschuiven maar was vooral voor mijn eigen gevoel erg aan het 'hannesen' met mijn fiets. Gevoelsmatig reed ik vierkant door elke bocht, dat terwijl het bij de verkenning best lekker ging. Dat gevoel raakte ik, ondanks dat ik wel plekjes opschoof naar voren, de hele wedstrijd niet echt kwijt. Pas de laatste ronde had ik het idee er een beetje door te komen en toen kon ik ook nog wat versnellen. Als 12e reed ik over de streep, op zich een prima uitslag maar met net niet het 'lekkere' gevoel was ik toch niet geheel tevreden.
Volgende week staat Gieten op het programma, daar heb ik nu al erg veel zin in!
Koningshooikt (B)... Oops, en weer verder...
Zondag 20 september waren Rob en ik afgezakt naar Belgie voor een wedstrijd van de Moedige Veldrijder. Ik had er van te voren nog nooit van gehoord maar dit schijnt dus een zogenaamde 'B-cross' te zijn. Mijn doel was vandaag wedstrijdritme op te doen en te meten.
Bij de verkenning was het op sommige plekken nog behoorlijk nat maar door de hoge temperatuur en het zonnetje droogde het parcours behoorlijk snel op. Het liep best lekker bij de verkenning, soms heb je van die dagen dat je denkt, pfff zwaar. Maar vandaag viel de verkenning me 100% mee en had er super veel zin in.
Bij 'de moedige veldrijder' rijden de dames geen eigen koers, maar starten ze achterin het veld bij de junior-jongens. Dat kon dus wel eens chaotisch worden en dat werd het ook! Na 300 meter probeerde ik op te schuiven naar voren in het pak en dat lukte aardig, totdat een junior van links naar rechts schoot en mij onderuit reed. Waarschijnlijk schoot hij per ongeluk uit een spoor en was het van hem ook overmacht. Maargoed, dat deed even flink zeer, mijn helm raakte een poot van een drankhek en mijn schouder en knie waren behoorlijk pijnlijk... Maar het ergste.. mijn achterpad van mijn fiets was gebroken.. lopen dus naar de post. Tegen de tijd dat ik een nieuwe fiets had was de rest al lang en breed vertrokken waardoor er niets anders op zat dat een lange, eenzame inhaalsrace te starten. De eerste ronde moest ik mezelf even weer motiveren want ik baalde van mijn fiets en de loopstukken deden behoorlijk pijn in mijn knie. Na 3 ronden kwam ik dan eindelijk weer dames achterop en heb er nog een stuk of wat ingehaald, maar dat was natuurlijk niet waarvoor ik die kant op kwam. Nja shit happens zeggen ze dan. Inmiddels heb ik mijn baalmomentje al wel gehad en nu kijk ik uit naar Neerpelt a.s. zaterdag!! Zin in:-) !!
Bij de verkenning was het op sommige plekken nog behoorlijk nat maar door de hoge temperatuur en het zonnetje droogde het parcours behoorlijk snel op. Het liep best lekker bij de verkenning, soms heb je van die dagen dat je denkt, pfff zwaar. Maar vandaag viel de verkenning me 100% mee en had er super veel zin in.
Bij 'de moedige veldrijder' rijden de dames geen eigen koers, maar starten ze achterin het veld bij de junior-jongens. Dat kon dus wel eens chaotisch worden en dat werd het ook! Na 300 meter probeerde ik op te schuiven naar voren in het pak en dat lukte aardig, totdat een junior van links naar rechts schoot en mij onderuit reed. Waarschijnlijk schoot hij per ongeluk uit een spoor en was het van hem ook overmacht. Maargoed, dat deed even flink zeer, mijn helm raakte een poot van een drankhek en mijn schouder en knie waren behoorlijk pijnlijk... Maar het ergste.. mijn achterpad van mijn fiets was gebroken.. lopen dus naar de post. Tegen de tijd dat ik een nieuwe fiets had was de rest al lang en breed vertrokken waardoor er niets anders op zat dat een lange, eenzame inhaalsrace te starten. De eerste ronde moest ik mezelf even weer motiveren want ik baalde van mijn fiets en de loopstukken deden behoorlijk pijn in mijn knie. Na 3 ronden kwam ik dan eindelijk weer dames achterop en heb er nog een stuk of wat ingehaald, maar dat was natuurlijk niet waarvoor ik die kant op kwam. Nja shit happens zeggen ze dan. Inmiddels heb ik mijn baalmomentje al wel gehad en nu kijk ik uit naar Neerpelt a.s. zaterdag!! Zin in:-) !!
De kop is eraf... en hoe!!
Zondag startte ik mijn cyclocross seizoen in Baden, Zwitserland bij de EKZ cross tour. Helemaal daar? Ja helemaal daar. Vorig jaar zag ik deze wedstrijdserie voorbijkomen en dat leek me wel een erg mooie wedstrijd! Crossen met op de achtergrond
de besneeuwde toppen van de Alpen, hoe gaaf. En omdat het vorig jaar nationaal best goed ging was dit een mooie nieuwe uitdaging.
Vrijdag reisden we af naar Zwitserland om ’s avonds aan te komen in Kirchdorf, dicht bij Baden. We hadden (zoals heel vaak) natuurlijk weer een hotel naast de kerk waardoor we zaterdag mooi op tijd aan het ontbijt konden :P . Even de omgeving en de stad bekeken waarna ik ’s middags het parcours kon verkennen. Conclusie na een ronde verkennen: zwaar en wat was het warm!! Veel hoogte verschil en mijn fiets en ik waren nog niet helemaal één. De flow in de bochten had ik nog niet echt lekker te pakken. Omdat het erg droog was heb ik de banden nog wat harder gezet en toen ging het bij de 2e ronde al beter.
Zondag was het dan zover! Best gek eigenlijk: het crossen leek nog zo ver weg, je kijkt er naar uit en nu heb ik de eerste cross er al weer op zitten. Volgens de organisatie de beste opkomst ooit in Baden bij de dames. Aangezien de meesten dames hoog in de UCI ranking staan mocht ik als 30e pas oprijden. Dat er zoveel goede dames meededen maakte het extra spannend! De start was smal en daarom was het moeilijk opschuiven. Mijn fiets en ik bleken nog steeds niet helemaal aan elkaar gewend te zijn op het hogere wedstrijdtempo. Na een halve ronde kwam ik als 27e door; pfff ik moest nog echt heel erg ver opschuiven. Bergop reed ik heel wat dames voorbij en zo kwam ik de volgende doorkomst al als 23e door. De 2e ronde heb ik alles uit de kast gehaald om zoveel mogelijk in te halen, dat werkte want ik schoof al op naar plek 17. Dat tempo probeerde ik vast te houden met als gevolg dat ik in een groepje om plek 11 kwam te rijden. 2 ronden bleven we bij elkaar totdat in de voorlaatste ronde het brak. Inmiddels hadden we ook nummer 9 en 10 bijgehaald. Samen met de Zwitserse Mirjam Gysling trokken we een gaatje op de rest en reden we samen voor plek 9. In de laatste ronde (ik zat helemaal kapot) kwamen we echter aan het dubbelen van dames. Na de trap kreeg Mirjam wel ruimte en ik niet waardoor ik opgesloten zat en het gat niet meer kon dichten. Dat was jammer want ik had graag nog gesprint voor plek 9.. maargoed… ik werd gewoon 10e in een C1 cross! Een super mooi begin.
Van te voren had ik dit niet verwacht! Je kent alles dames niet maar ze stonden allemaal wel veel beter dan mij in de UCI ranking, ik hoopte dus op een mooi resultaat maar wist niet wat ik kon verwachten. Één ding hoopte ik zeker, met een goed gevoel huiswaarts. En dat deed ik met een 10e plek na een mooie inhaalrace op een heel gaaf rondje! Mooi begin van het seizoen zo!
Klik hier voor de volledige uitslag
Vrijdag reisden we af naar Zwitserland om ’s avonds aan te komen in Kirchdorf, dicht bij Baden. We hadden (zoals heel vaak) natuurlijk weer een hotel naast de kerk waardoor we zaterdag mooi op tijd aan het ontbijt konden :P . Even de omgeving en de stad bekeken waarna ik ’s middags het parcours kon verkennen. Conclusie na een ronde verkennen: zwaar en wat was het warm!! Veel hoogte verschil en mijn fiets en ik waren nog niet helemaal één. De flow in de bochten had ik nog niet echt lekker te pakken. Omdat het erg droog was heb ik de banden nog wat harder gezet en toen ging het bij de 2e ronde al beter.
Zondag was het dan zover! Best gek eigenlijk: het crossen leek nog zo ver weg, je kijkt er naar uit en nu heb ik de eerste cross er al weer op zitten. Volgens de organisatie de beste opkomst ooit in Baden bij de dames. Aangezien de meesten dames hoog in de UCI ranking staan mocht ik als 30e pas oprijden. Dat er zoveel goede dames meededen maakte het extra spannend! De start was smal en daarom was het moeilijk opschuiven. Mijn fiets en ik bleken nog steeds niet helemaal aan elkaar gewend te zijn op het hogere wedstrijdtempo. Na een halve ronde kwam ik als 27e door; pfff ik moest nog echt heel erg ver opschuiven. Bergop reed ik heel wat dames voorbij en zo kwam ik de volgende doorkomst al als 23e door. De 2e ronde heb ik alles uit de kast gehaald om zoveel mogelijk in te halen, dat werkte want ik schoof al op naar plek 17. Dat tempo probeerde ik vast te houden met als gevolg dat ik in een groepje om plek 11 kwam te rijden. 2 ronden bleven we bij elkaar totdat in de voorlaatste ronde het brak. Inmiddels hadden we ook nummer 9 en 10 bijgehaald. Samen met de Zwitserse Mirjam Gysling trokken we een gaatje op de rest en reden we samen voor plek 9. In de laatste ronde (ik zat helemaal kapot) kwamen we echter aan het dubbelen van dames. Na de trap kreeg Mirjam wel ruimte en ik niet waardoor ik opgesloten zat en het gat niet meer kon dichten. Dat was jammer want ik had graag nog gesprint voor plek 9.. maargoed… ik werd gewoon 10e in een C1 cross! Een super mooi begin.
Van te voren had ik dit niet verwacht! Je kent alles dames niet maar ze stonden allemaal wel veel beter dan mij in de UCI ranking, ik hoopte dus op een mooi resultaat maar wist niet wat ik kon verwachten. Één ding hoopte ik zeker, met een goed gevoel huiswaarts. En dat deed ik met een 10e plek na een mooie inhaalrace op een heel gaaf rondje! Mooi begin van het seizoen zo!
Klik hier voor de volledige uitslag
Start cyclocross seizoen in Baden bij de EKZ crosstour
Aanstaand weekend rijd ik mijn eerste cross van dit seizoen en dat is meteen een grote cross. Erg spannend dus! Zondag 13 september maak ik mijn opwachting aan de start van de EKZ crosstour in Baden, Zwitserland. Aan de start een heel aantal grote namen. Ik ben dan ook erg benieuwd hoe het zal gaan maar natuurlijk hou ik jullie op de hoogte via deze website.
bekijk hier de startlijsten
bekijk hier de startlijsten
Benelux Cup Landgraaf 26 augustus 2015
Mijn focus lag eigenlijk bij de volgende Benelux cup, die in Apeldoorn waar ik waarschijnlijk een parcours voorgeschoteld zou krijgen dat meer past bij mijn postuur ;). Helaas werd deze afgelast waardoor Landgraaf ineens één van de laatste mogelijkheden was voor een mooie klassering in een Beneluxcup wedstrijd. Knop om dus en dat lukte me nog aardig ook! Ondanks de vele hoogte meters kon ik lang mee voor in en zag het groepje dat reed voor plek 5 lange tijd op 10 seconden voor me. Helemaal dicht krijgen deed ik het echter niet waardoor ik uiteindelijk als 8e over de finisch kwam. Lichtelijk teleurgesteld terwijl ik van te voren voor deze uitslag getekend zou hebben.
Onderstaand een filmpje als impressie..
Onderstaand een filmpje als impressie..
Grazer Bike Marathon
Grazer Bike Marathon, onverwachts 3e.
De vakantie hebben we dit jaar gecombineerd met een weekje supporteren bij het jeugd EK in Graz (Oostenrijk) bij mijn teamies. Lorena was gast renster bij Merida Bassa en samen met haar ouders zijn we richting Oostenrijk getrokken. Op de camping hadden ze apart gedeelte afgehuurd waar we met alle ouders/begeleiders van de 3 Merida Bassa jeugd teams verbleven. Erg gezellig en het supporteren heb ik overdag ,gecombineerd met het verkennen van de omgeving (op de fiets natuurlijk :P). Toen het EK afgelopen was zijn we nog wat langer gebleven zodat ik mee kon doen aan de Grazer Bike Marathon. Op het parcours waar ook het EK marathon voor Masters plaats vond ben ik gestart op de 'classic' afstand.
66 kilometer en 2700 hoogtemeters had ik voor de boeg toen ik 's ochtend om 10 uur startte. Het doel was om deze marathon te rijden, dus niet te diep te gaan en vooral veel meters maken en genieten. Wow wat was dit gaaf zeg! Een marathon met downhill stukken? Ik heb wel eens een marathon in het Sauerland gereden maar dit kwam qua techniek dicht in de buurt van het niveau zoals dat in Houffailize in de wedstrijd benodigd is. Gaaf, gaaf, gaaf! Ook wel een beetje spannend zo in je eentje op een onbekende plek, maar vooral erg gaaf. Na ruim 4 uur bereikte ik de streep. Omdat ik niet maximaal ben gegaan en na de tijd het idee had nog wel een stukje te kunnen was het een leuke verrassing om op het podium te eindigen. Dat maakte deze gave marathon nog specialer voor me!
De vakantie hebben we dit jaar gecombineerd met een weekje supporteren bij het jeugd EK in Graz (Oostenrijk) bij mijn teamies. Lorena was gast renster bij Merida Bassa en samen met haar ouders zijn we richting Oostenrijk getrokken. Op de camping hadden ze apart gedeelte afgehuurd waar we met alle ouders/begeleiders van de 3 Merida Bassa jeugd teams verbleven. Erg gezellig en het supporteren heb ik overdag ,gecombineerd met het verkennen van de omgeving (op de fiets natuurlijk :P). Toen het EK afgelopen was zijn we nog wat langer gebleven zodat ik mee kon doen aan de Grazer Bike Marathon. Op het parcours waar ook het EK marathon voor Masters plaats vond ben ik gestart op de 'classic' afstand.
66 kilometer en 2700 hoogtemeters had ik voor de boeg toen ik 's ochtend om 10 uur startte. Het doel was om deze marathon te rijden, dus niet te diep te gaan en vooral veel meters maken en genieten. Wow wat was dit gaaf zeg! Een marathon met downhill stukken? Ik heb wel eens een marathon in het Sauerland gereden maar dit kwam qua techniek dicht in de buurt van het niveau zoals dat in Houffailize in de wedstrijd benodigd is. Gaaf, gaaf, gaaf! Ook wel een beetje spannend zo in je eentje op een onbekende plek, maar vooral erg gaaf. Na ruim 4 uur bereikte ik de streep. Omdat ik niet maximaal ben gegaan en na de tijd het idee had nog wel een stukje te kunnen was het een leuke verrassing om op het podium te eindigen. Dat maakte deze gave marathon nog specialer voor me!